Boomkikker speelt verstoppertje in Appelscha

Ze zijn er wel, maar zien doe je ze niet gemakkelijk. Felgroene boomkikkers met rode zuignapjes aan de poten. Ze zitten bij Robert Wierenga en velen van zijn buren in Appelscha in de achtertuin. ‘Af en toe maken ze een geluidje, maar dat is vaak te kort om ze te kunnen vinden. En ze zijn maar vijf centimeter groot.’

De eerste keer dat familie Wierenga het geluid hoorde was in het begin van het voorjaar in 2019. ‘Opeens was het er, het gakkende geluid. We dachten eerst dat het om kippen of ganzen ging’, zegt Wierenga. Maar naarmate hij en zijn vrouw en kinderen er beter op gingen letten, bleek dat niet te kloppen. ‘Zo’n beest zit niet acht weken achter elkaar in de groenwal tussen ons en buurman Siebe de Jong.’ Eigenaardig genoeg konden ze niks vinden. Ze sloegen aan het internetten. Het kon wel eens een kikker zijn. Als Wierenga een website tevoorschijn tovert met plaatjes van allerlei soorten kikkers en hun geluidsfragmenten, laat hij ze horen. Duidelijk wordt hoe verschillend alle kikkers wel niet klinken.

‘Dit is de bruine kikker’, gaat Robert verder. Het klinkt als een goed gesmeerde motor die in de verte draait, heel constant, zonder onderbreking. ‘En dit is de poelkikker.’ Dat is degene zoals de meesten hem inbeelden. De korte, harde kwaak wordt gevolgd door het ratelende geluid van de bastaardkikker. ‘Dit is hem ook niet.’ Wierenga werkt langzaam toe naar de boomkikker, maar laat eerst de meer- en heikikker nog even horen. Die laatste klinkt als iemand die met een nat doekje een raam schoonpoetst. ‘Ik laat nu de boomkikker horen, hopelijk reageert hij erop.’ Met het volume zo hard mogelijk, laat hij het gakkende, schater achtige geluid horen. Hij staat op en loopt door de tuin. ‘Misschien dat ze het niet goed horen.’ Het zijn er namelijk meer, weet Wierenga. ‘We denken aan vier of vijf. We horen ze overal en de buurman ook. Soms reageren ze op het geluid’, zegt hij. Maar de kikker houdt zich akelig stil.

‘Het is waarschijnlijk maar net wanneer hij er zin in heeft’, gaat Wierenga verder. Hij kijkt ook wat tussen de struiken en boompjes in de tuin. ‘Dit heb ik al vaker gedaan, maar zonder resultaat tot nu toe. Vaak als ik één hoor, kom ik in de benen.’ De Wierenga’s hebben een erg groene tuin die ook nog eens aan een weiland grenst. Het soort is jaren geleden gespot in Drenthe, maar komt vooral wat zuidelijker voor. Natuurliefhebber Philip Zeinstra: ‘Het kan maar zo zijn dat er wat exemplaren in Appelscha voorkomen. Ik heb wel vaker gehoord dat mensen ze hebben gezien of gehoord in hun tuin in deze regio. In Noordwolde bijvoorbeeld. De kikker is ooit ontsnapt uit een verblijf in een Drents dorpje. Ze gingen hun eigen leven leiden. Het feit dat ze zich zoveel voortplanten betekent dat de tropische soort het hier goed toeven vindt. Met de zachte winters van Nederland kan het beestje goed overleven.’ Het is dus klaarblijkelijk een gevestigd soort in Friesland.

Nogmaals speelt Wierenga het kikkergeluid af op zijn telefoon: ‘Deze heb ik gisteren in de tuin opgenomen’, zegt hij. Wederom krijgt hij geen respons van het aan de boom klevende beestje. ‘We weten het niet natuurlijk. Misschien is het geluid dat ik laat horen geen lokroep, maar een alarm. We weten het niet. We blijven zoeken.’

In de zomer van 2020 is het zover: Wierenga vindt een boomkikker. Het beestje zat gevangen in een buis in de achtertuin. Het gezin bevrijdde het beestje en zette het weer in een boom, waar het hoort.

Hoe ze er komen? Daar heeft Wierenga ook een antwoord op gevonden. Benieuwd? Lees dan ‘Ik denk dat ik weet waar al die boomkikkers vandaan komen’.

Fotocredits:

Henk Vondeling

Verder zoeken in onze database