Een wandeling door de leukste zandbak van Nederland

De Kale Duinen. Honderd hectare vol met zand, heide, bomen en duinen. En daar tussendoor loopt een heerlijke wandelroute. 5,5 kilometer lang is hij en onderweg komt de wandelaar allerlei leuke plekken tegen. 

Loop vanaf de parkeerplaats aan Canada via de rode paaltjes de open vlakte tegemoet. Elke dag is het anders, door het gebied open te houden heeft de wind er vrij spel. Kijk om je heen en je ziet overal zandduinen. Ze lenen zich voor een picknick onderweg. Er bovenop of er tussenin, mocht je vanwege wind wat beschutting zoeken. 

Een manier om de ‘duinen’ kaal te houden is door er een schaapskudde te laten grazen. Schapen kun je dan ook overal tegenkomen. Vooral in het voorjaar is het een genot tussen alle lammetjes. Het jonge geluk heeft ook een keerzijde: kom niet te dichtbij en ren vooral niet achter de lammeren aan, want voor je het weet raakt het verdwaalt en vinden ze hun moeder niet meer terug in het grote gebied. Het is één van de redenen waarom er tussen 15 maart en 15 augustus geen honden welkom zijn in het gebied.

Duidelijk te zien is dat er aan de bosrand allemaal afgezaagde stammen staan. In de Kale Duinen is sinds 1990 zo’n 175 hectare bos naar beneden gehaald. Dat werd gedaan voor meer stuifzand en om de flora en fauna er nieuwe kansen te geven. Aan de randen komen weer veel jonge boompjes en gewassen tevoorschijn. Die worden jaarlijks tijdens een natuurwerkdag door kinderen weggehaald. 

De loper vervolgt de route door het heidelandschap, eerst via een recht pad, daarna loop je kronkelend richting de uitkijktoren. Vanaf dit 9-meter hoge bouwwerk zijn in het voorjaar de paarse kleuren van de heide goed te bewonderen. Ook vormt het een goede plek om vogels te spotten. Vanaf hier zie je pas echt hoe groot de vlakte is. 

Vlakbij de uitkijktoren bevindt zich een oud onderduikershol. Restanten van carbid, waarmee de onderduikers kookten zijn er nog te vinden. Bij de toren bevindt zich een infopaneel. 

Een ander punt dat te zien is vanaf de uitkijktoren is de grenspoel. Het meer draagt de naam omdat het precies op de grens van Drenthe en Friesland ligt. De grens wordt tevens aangeduid met zwart en wit gestreepte paaltjes. Te zien is dat het meer een stuk hoger ligt dan de rest van de Kale Duinen. Het meer is in de ijstijd is ontstaan, omdat het ijs leem omhoog stuwde, wat een kom vormde waar het water nu in ligt, stroomt het water de zandvlakte niet op. Je loopt er langzaam omheen, er staat een bankje en vervolgens loop je deels door mul zand zigzaggend terug naar de parkeerplaats. Vanwege de zanderige paden is de route niet geschikt voor rolstoelen en kinderwagens. Het hoogteverschil gedurende de hele route is zo’n zeventien meter. 

Een veelzijdige route door een gebied dat als één van de mooiste delen van het Drents-Friese Wold beschouwd wordt. Kijk hier voor andere mooie wandel– of fietsroutes. 

Fotocredits:

– Henk Vondeling