Om elke hoek een cultuurhistorische verrassing tijdens Holtingerveldroute 

Veel natuur, veel cultuurhistorie. Daar staat deze wandeling van 8,3 kilometer door het Holtingerveld om bekend. Parkeer bij de grote Holtingerveld-parkeerplaats (coördinaten: 52.7834067,6.22321) en volg vanaf daar de groene markering. 

Onderweg kom je langs hunebedden en grafheuvels. 5500 jaar oud, naar schatting. Maar nog veel ouder is de Havelterberg. Die is gevormd door een gletsjertong die er langer dan 130.00 jaar geleden lag. Maar je ziet tijdens de route voornamelijk elementen die herinneren aan de Tweede Wereldoorlog: een goederenspoorlijntje, kraters van bommen, een start- en landingsbaan voor vliegtuigen. En een goederenspoorlijntje. Daar begin je mee, want die loopt langs de parkeerplaats. 

Op sommige plekken in het Holtingerveld zijn in de Tweede Wereldoorlog grote hoeveelheden zand afgegraven en afgevoerd met goederentreintjes. Het zand werd gebruikt om het vliegveld dat hier vlakbij lag, te egaliseren. De dieper afgegraven grond levert bijzondere planten op. Op de start- en landingsbaan vind je ‘s zomers allerlei orchideeën. De rails is blijven liggen en weer opgegraven. Daarover rijden nog steeds wagons, waar de bezoekers zelf in mogen plaatsnemen en zij dienen het voertuig zelf, trappend, voort te bewegen. Er kan dagelijks drie keer gestart worden: om 9:30, 11:30 en 13:30 uur en in het hoogseizoen (in de zomer- en in de meivakantie) is het ook mogelijk om om 15:00 uur te starten. Leuk detail: het onderstel is van een originele wagon. 

Vanaf de parkeerplaats lopen we richting de hunebedden, evenals de andere twee wandelroutes door het natuurgebied. Eerst wordt Papiliorama en daarna de schaapskooi gepasseerd, waarna de bezienswaardigheden zich opvolgen: de droge en een natte bomkrater, een grafheuvel, waarna de twee hunebedden in zicht komen. Je had amper het gevoel dat je op de Havelterberg liep, maar nu kijk je ineens uit over het dal er omheen. Een heidelandschap met de hunebedden op de voorgrond. 

Na de hunebedden lopen we langs een aantal grafheuvels uit de Trechterbekercultuur, een neolithische cultuur in Noord-Europa van 4350 tot 2800 / 2700 voor Christus. Een bluswaterbak die in de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt om bluswater in op te slaan om eventuele branden in barakken mee te blussen, is de volgende bezienswaardigheid. Ze volgen elkaar in rap tempo op: maar gelukkig worden alle bezienswaardigheden uitvoerig besproken op de informatiepanelen langs de route. 

Om de start- en landingsbaan verderop te verstevigen, haalden de Duitsers leem uit de bodem. Het werd op de start- en landingsbaan uitgevlakt. En lange kuil bleef achter. Een kuil die nu vol staat met water. De naam ‘het Finse meertje’ is vermoedelijk ontstaan omdat men de omgeving er Fins uit vond zien. De natuur profiteert van het water. In het Finse meertje leven veel salamanders en ringslangen.

Na wederom de goederenrails en bommengaten kom je bij het laatste punt: de start- en landingsbaan. Het is niet meer als zodanig te herkennen, alleen de lengte en de breedte geven aan dat je nog steeds op de landingsbaan wandelt. 

Een wandeling vol variatie en daarom ook interessant voor veel leeftijden. 

Lees ook het verhaal over het Boswachterspad in Hoogersmilde en wandelaars met een interesse voor oorlog lezen het verhaal over de route over het Uffelter Binnenveld. Voor een overzicht van alle wandelingen, klik hier. 

Fotocredits:

– Henk Vondeling