Van Diever door het hart van het Drents-Friese Wold naar Appelscha is verrassend mooi

Vaak maak je als wandelaar in het Drents-Friese Wold een wandeling van een paar kilometer. Vaak langs de randen van het bos, waar wild niet graag komt en waar de natuur wordt bijgehouden. Zou dat anders zijn in het hart van het Nationaal Park? Zou het daar een tikkeltje ongerepter zijn? Of in ieder geval voelen en lijken? Deze wandeling laat zien wat je tegenkomt wanneer je dwars door het gebied trekt. 

Om te beginnen verplaatst je je naar Diever of Appelscha. Dat kan simpel op twee manieren. Met de bus. Of met de auto, die later weer opgehaald moet worden. Tijdens deze wandeling is ervoor gekozen om een auto in Appelscha neer te zetten om daarna naar Diever te rijden en daar een tweede auto te parkeren, die na de wandeling weer opgehaald wordt. 

Wat onderweg tegengekomen wordt, is een verrassing evenals het aantal te lopen kilometers. Dat blijft tot het eindpunt een raadsel. Het voornemen is om op gevoel te lopen en slechts af en toe Google Maps te raadplegen om te kijken of Appelscha nog steeds dichterbij komt. Het begint meteen goed. Een klinkerpad voert tussen weilanden door het dorp uit. Kort daarna volgt hunebed D52, één van formaat. De eerste kilometer is het nog aardig druk op de paden. Dat is na twee en helemaal na drie kilometer wel anders. Alleen op de wereld, zo lijkt het. 

Rond Diever en Appelscha zijn veel wandelroutes, maar daar tussenin liggen maar een paar waar je op aangewezen bent. Wandelpaden worden smaller of houden zomaar op. De wandelaar moet verder via mulle ruiterpaden, maar aan de beide zijkanten zijn die goed te bewandelen. Het Drents-Friese Wold is mooi in alle seizoenen, wanneer de herfst zich er volledig over heeft uitgerold kleuren bladeren groen, geel, oranje en rood. Soms vind je alle kleuren aan één tak. Vergeet de wereld aan paddenstoelen niet en de bloemen in het voorjaar. 

Het is dichtbegroeid, dus van paden afwijken kan niet. Over op gevoel: links en rechts worden afgewisseld. Wat overigens wel opvalt is het teken van het Drenthepad. De met een roodgeel blok aangegeven route komt regelmatig voorbij, maar daar proberen we ons zo weinig mogelijk van aan te trekken. Na nog een kilometer zigzaggen komt er een groepje van zes jongeren aan lopen. Arjan en Mark maken deel uit van de scoutinggroep. Ze lopen van de Wilhelminahoeve in Appelscha naar Dwingeloo, een route van 28 kilometer. Zij maken gebruik van een landkaart en geven aan dat wij nog op de goede weg zijn. Google Maps raadplegen kan voor ons nog wel even wachten. 

Na het scoutinggroepje is er niemand meer te bekennen. Dat is eigenlijk ook wel een beetje de bedoeling van deze route. Even helemaal alleen in het grote bos, omgeven door natuur. Midden in het bos ligt een groot heideveld. We lopen er via kleine zandpaadjes doorheen. Heuvel op, heuvel af en zo het dennenbos weer in. Na nog een uur lopen, besluiten we voor de zekerheid even op de navigatie te kijken. Al halverwege, dus nu echt in het hart. 

Een ruiterpad voert door een dennenbos langs de rand van buurtschap de Oude Willem. Na een loofbos, volgt een heideveld met veel jonge bomen, een meer en met regelmaat volgt er een modderpoel. Gelukkig zijn die gegarneerd met dennennaalden, dus wandelen op gympen is prima te doen. Wandelen kan nog steeds op droge voeten. Neem een picknickkleedje mee, want het betreft een beste struin en er zijn zeer veel plekken waar zo’n kleedje van pas komt. 

Tussen de Oude Willem en de Kale Duinen bestaat nog een heidegebied. De wandelaar kronkelt er doorheen via kleine zandweggetjes. Schotse Hooglanders en schapen grazen er in alle rust. Naast de route liggen veel opgestapelde dennentakken. Ze zijn er neergelegd door Staatsbosbeheer. Kleine bosbewoners kunnen er in wonen en het kan dienen ter bescherming tegen roofdieren. Ook vogels bouwen hun nesten met het snoeisel. Even verderop is te zien hoe in een strook van vijftig meter breed langs de bosrand allemaal kleine dennenboompjes groeien. Staatsbosbeheer stelt overigens elk jaar een stuk bos beschikbaar voor liefhebbers: daar bieden ze kerstbomen aan in allerlei maten. 

Na dertien kilometer lopen, zijn de paden weer voor het uitkiezen. Een teken dat Appelscha dichterbij komt. Een bordje heet de bezoeker welkom in de Kale Duinen. Lopen via de rand van de ‘duinen’ richting het Buitencentrum is iets korter dan er dwars overheen. Een T-splitsing volgt als het pad net voor de N381 eindigt. Nog twee kilometer langs de autoweg.

Voor de mensen die niet op de bonnefooi willen lopen, volg het Drenthepad, want die is goed bewegwijzerd en komt langs alle hoogtepunten tussen beide dorpen. Van bezoekerscentrum naar bezoekerscentrum is wellicht iets te lang voor de gemiddelde wandelaar, maar het is echt de moeite waard. En daarna kan er lekker genoten worden van een warme chocolademelk bij IJgenweis, het etablissement van het Buitencentrum in Appelscha. 

De uiteindelijke lengte van de wandeling bedroeg achttien kilometer en door wat klimmen en dalen kwam het hoogteverschil uit op 94 meter. 

Kijk hier voor alle wandelingen in de regio.

Fotocredits:

– Henk Vondeling
– Avalon van der Zaan